Delta 4000
| Delta 4000 | |
|---|---|
 | |
| Función | Lanzador espacial de capacidade media |
| país de orixe | Estados Unidos[1] |
| Tamaño | |
| altura | 34,0 m[1] |
| diámetro | 2,44 m[1] |
| masa | 200.740 kg[1] |
| Etapas | 3[1] |
| Carga LEO | |
| masa | 3400 kg[1] |
| Carga GTO | |
| masa | 1200 kg[1] |
| foguetes derivados | |
| Familia | Delta[1] |
| Lanzamento históricos | |
| Estado | Retirado[1] |
| Total de lanzamentos | 2 |
| exitosos | 2 |
| Acelerarores – Castor 4A[1] | |
| altura | 9,12 m[1] |
| diámetro | 1,02 m[1] |
| masa baleiro | 1529 kg[1] |
| masa cheo | 11.743 kg[1] |
| impulsado por | 1[1] |
| potencia máxima | 478,309 kN (no baleiro)[1] |
| Impulso específico | 237 s (a nivel do mar), 266 s (no baleiro)[1] |
| propelente | Propelente sólido[1] |
| Primeira etapa – Delta Thor ELT[1] | |
| altura | 22,4 m[1] |
| diámetro | 2,44 m[1] |
| masa baleiro | 4059 kg[1] |
| masa cheo | 84.067 kg[1] |
| impulsado por | 1 RS-27[1] |
| potencia máxima | 1030,208 kN (no baleiro)[1] |
| Impulso específico | 262 s (a nivel do mar), 296 s (no baleiro)[1] |
| propelente | Oxíxeno líquido e queroseno[1] |
| Segunda etapa – Delta K[1] | |
| altura | 5,89 m[1] |
| diámetro | 1,70 m[1] |
| masa baleiro | 950 kg[1] |
| masa cheo | 6954 kg[1] |
| impulsado por | 1 AJ10-118K[1] |
| potencia máxima | 43,630 kN (no baleiro)[1] |
| Impulso específico | 319 s (no baleiro)[1] |
| propelente | Tetróxido de nitróxeno e Aerozine-50[1] |
| Terceira etapa – PAM-D[1] | |
| impulsado por | 1 Star 48B[1] |
| propelente | Propelente sólido[1] |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Delta 4000 foi o nome dunha serie de foguetes espaciais dos Estados Unidos en servizo ao final da década de 1980. A serie 4000 componse dun único modelo, o Delta 4925, segundo o sistema de numeración seguido pola familia de foguetes Delta.[1][2][3]
Características
[editar | editar a fonte]O Delta 4925 usaba nove foguetes aceleradores de propelente sólido Castor 4A, máis potentes que os aceleradores das versións anteriores de foguetes Delta. A primeira etapa usaba un motor RS-27, mentres que a segunda usaba un motor AJ10-118K. Como terceira etapa usaba unha etapa de propelente sólido PAM-D cun motor Star 48B.[1][2][3]
Historial de lanzamentos
[editar | editar a fonte]Delta 4925
[editar | editar a fonte]| Voo[2][3] | Data[2][3] | Rampla de lanzamento[2][3] | Carga[2][3] | Resultado[2][3] | Notas[2][3] |
|---|---|---|---|---|---|
| D-187 | 27 de agosto de 1989 | Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral | Marco Polo 1 | Éxito | Primeiro voo. |
| D-196 | 12 de xuño de 1990 | Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral | Insat 1D | Éxito | Último voo dun Delta 4925. |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 Mark Wade (2011). "Delta 4000" (en inglés). Consultado o 23 de xuño de 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "Delta-4925" (en inglés). Consultado o 23 de xuño de 2012.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Mark Wade (2011). "Delta 4925-8" (en inglés). Consultado o 23 de xuño de 2012.